İNSAN İNSANA AĞIR KİM OLA DA İNSANLIĞI MESLEK OLARAK GİYE
içim bir sorguda, içimin içinde, bir cevher diðer cevhere, soru yaðdýrýyor,
hep ayný soruda, hep ayný gafletli yýðýlmada, yanýyor cevherler, ve aðzý açýk kalýyor,
sanki hiç harf yürümemiþ, hiç bir harf bir harfin elinden tutmamýþ, öyle bir yanýlsama, öyle bir sessizlik urbasý,
giyen giyene, kiminin düðmesi yok, kiminin iliði, kimin eli kimin cebinde,
uzun bir sessizliðin týnýsý, týslýyor yýlanlar gibi, uzun bir yolun sonsuzluðu, cepsiz hükümranlýk,
düþüyor cepsiz, insan insana aðýr, kim ola da insanlýðý meslek olarak giye, kim kim diye diye kime ilik kime düðme düþe… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.