NE GARİP BİR ZAMAN
bir ad, bir isim koymak,
ne zor, ne imkansýz,
zamanýn zembereðinden,
vaktin vakitsizliðinden muzdarip,
akýyor önüne set koysan da,
hiç harekete yön vermesen de,
akýyor, durmadan, durdurulmadan,
yaþlar süzülüyor, vaktin aðýr zembereðinde,
neden sorusunun kulaðýný çekerek,
hiç bir cevap ,
hiç bir muma ateþ olmadan,
yanýyor ortalýk,
zaman ne geniþ bir kavram,
ya içine sýðdýramadýðýmýz düþünceler,
ya bir kaba sýðdýramadýklarýmýz,
bugün oturduðum koltuktan taþtý,
camdan, pencere,
pencere pervaz önünde kuþlar,
kanatlarýn kanatlarla,
dilin aðýzla, hayalin hayal ile bir derdi vardý,
ve bir cümleye ses kaydý gibi
hepsi birden ayný cümleye bir týný býrakýyordu,
“ne garip bir zaman “
gerçekten öyleydi garip, garip bir zamanýn elinden tutmuþtuk, daha ilginçi kimse ama kimse farkýnda deðildi…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.