GÖNÜL ESİNTİLERİ/İstanbul ve Üsküdar...

Esiyorken gönlümde meltem meltem duygular,
Son bulsun kýþ mevsimi, bitsin kara uykular.
Bir bahara uyansýn þafak vakti martýlar,
Meneviþler bezensin sahilde serin sular.

Gülsün dostlara akþam, sisi kalksýn Boðaz’ýn,
Marmara’ya sevdâlý bir mâvi nehir aksýn.
Kubbeli tepelerden rengi baksýn güneþin,
Iþýðýn saltanatý Üsküdar’ý donatsýn.

Ey candaþým Üsküdar! Ýstanbul’un mayasý,
Sisli hayâl ufkumun parýldayan aynasý.
Türklüðümün mühürü, vuslatýmýn anasý,
Alparslan’la baþlayan Osmancýk’ýn rüyasý:
’Her dâvanýn üstünde, dâva Ýslâm dâvasý...’

Sensiz olmaz bu dâva, ’Tanrý Kýlcý’ sensin,
Varlýðýma uzanan eli sen keseceksin.
Mozayýðýma harcýn suyunu vereceksin,
Gönlümüzde Ýstanbul ve sen Üsküdar teksin...

13.12.2009
Fatih-ÝST.(Arþiv)

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: