Hüküm gelmiþ mikail’den Çýkarým artýk daðlara. Anlatýrým seni nasýl sardýðýmý, Aðaçlara ve kuþlara; Ama býrakmam seni veronica. Bulut olurum aðlarým senin adýna, Aðlarým ne kadar ömrüm varsa. Unutma ki hükmü geçmez Mikailin bana!
2
...Durma veronica, Hadi koþ, mavi boþluða Aðla, ben yokum artýk orada. Kar oldum eridim, eritildim, Dolu oldum, kendimden korktum, Etrafýma baktým sen yoktun. Durma veronica, aðla Mikail’in hükmü geçti bana Ruhumu savurdu kuru bir dað yamacýna; Ses yok, sen yok, ben yok orada.
Kupkuru toprak ve soluk benizli bir yaprak iþte o yaprak Haykýrdý özgürlüðü. Ta ki Senin hikayeni benden dinleyip sen olana dek.
3
Dinle veronica, Kendini o kuru yapraktan dinle! Neler anlatacak sana Seni sen yapan yaþanan rüya, Onun sözlerinde gerçekliðe aks edecek... Sosyal Medyada Paylaşın:
feristah123 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.