Hüküm gelmiş mikail’den Çıkarım artık dağlara. Anlatırım seni nasıl sardığımı, Ağaçlara ve kuşlara; Ama bırakmam seni veronica. Bulut olurum ağlarım senin adına, Ağlarım ne kadar ömrüm varsa. Unutma ki hükmü geçmez Mikailin bana!
2
...Durma veronica, Hadi koş, mavi boşluğa Ağla, ben yokum artık orada. Kar oldum eridim, eritildim, Dolu oldum, kendimden korktum, Etrafıma baktım sen yoktun. Durma veronica, ağla Mikail’in hükmü geçti bana Ruhumu savurdu kuru bir dağ yamacına; Ses yok, sen yok, ben yok orada.
Kupkuru toprak ve soluk benizli bir yaprak işte o yaprak Haykırdı özgürlüğü. Ta ki Senin hikayeni benden dinleyip sen olana dek.
3
Dinle veronica, Kendini o kuru yapraktan dinle! Neler anlatacak sana Seni sen yapan yaşanan rüya, Onun sözlerinde gerçekliğe aks edecek... Sosyal Medyada Paylaşın:
feristah123 Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.