düþler arkasýna sýðýnarak. gerçekten geçtim
bir seçeneði seçtim
ezici bir çoðunluðum kendime
yürünmemiþ yollarýn çimenlerini
ezip geçtim
yâd ederek yaralarýmý
iyi edecek suyun tahayyülünü içtim
gölgeme uzakta anlam aradým
insanýn elinin deðmesi kaderine
kederi ben icat etmedim desem ne
önem arz eder mi, sevsem þuracýkta
biraz haykýrýþ
biraz sükût
girsem topraðýn altýna gönülsüz dizlerim
derin bir manzara
aþkýna iþtirak
insaným, hissediyorum
sevginin fýsýltýsýný
dünya herkesin kendi etrafýnda týlsým
azalýr çoðaldýkça tasvir
sýrrým sinem
toprakla temasýmýzý temaþa eden
ne olursa olsun gülse selen
kâðýttan bilinsem
yýrtýlsam bir kahkahanýn kenarýndan
sapanla taþ atar gibi yine kendine
içimde uçuþan kuþlarla bi savaþ
kim besliyor ateþin gürüldeyen nehrini
ruhu ruha duyuran