Gökyüzü kapalý, bulutlar boþaltýyor içini, Yaðmur yaðýyordu ve ben seni düþünüyordum. Her damla bir hatýra gibi düþüyordu yere, Ve ben içimde seni arýyordum.
Gözlerim dalýp gidiyor, gökyüzüne doðru, Her yaðmur tanesi seninle doluyor. Tekrar yere doðru iniyordu, Sonra sensizlik yaðmur damlalarýyla doluyordu.
Gözlerimi kapalý yaðmuru dinliyorum. Sana dair anlattýðý her þey, kalbimde yeniden beliriyordu. Bir yaðmur damlasý, yalnýz sen demekmiþ, Yaðmur yaðarken, seni sevmek ne güzelmiþ bunu fark ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.