Bu kýzýldan alev saracak bir kýzýl ki yekpare kime saracak kimi kül kimi kul çuldum soluk gri damý görmez pencere sofa bulmaz ele gelmez kul bir yele kapýldým kýzýl kükreyen alev alev yakan bahçeme açan gonca yerden yere vuran yetmedi çýrpýp çýrpýp avluya asan yandým dedikçe baþým üstünde kýzýl alevler gezdiren hem dövüp hem seven al al pembesi azýcýk dursa morunan çürük elmasý yetti gayrý meþru peydahlanan elsiz ayaksýz düþ’ü gel aþka sofra açalým iki kadehe þarap rengi telinden bir de eskilerden türkü yarama merhem dokur gerisini gözlerimden oku kör kütük efsane sayfasý yanýk yarýsý kül’ün yarýsý kul’un kopsun kýzýl kýyamet cennetim de sen cehennemim de sen yanmaksa kefalet küllerimden doðar yanar yanar sönerim Sibel Karagöz
#yazýdükkanýkültürsanateðitimyazýlarý #sibelkaragözhaziranyazýlarý #yekparekýzýl #sibel_karagoz #sibelkaragözþiirleri Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.