YAZ, BE ŞAİR SEN, YAZ YETER Kİ...

Ýhtimamla sevilir, hafýz
Ýstiþarede gün ýþýðý
Peltek sesi i mgelerin ve nice niyaz
Gün ýþýðýnda saklý bilinsin ki:
Þairin pelerini ve aþký.

Nazarý itibarý alýngan seyyah yüreðin
Þatafatlý yalnýzlýðýn o kuþ yüreðin:
Huþu içerisinde yazýlýr ve sevilir
Böyle biline, ahvalim
Varsýn tetiklensin iade-i itibarým.

Gönüldür sükûnete giden yolda ara sýra arýza çýkaran
Ve o devasa arazisi sözcüklerin
Kayýt açtýðý kadar kalemin,
Ne kibri saklýdýr ne de göz yumar kine
Aþkla sevilir her insan her mazlum her çocuk
Ufalansa da yürek
Meylettiðidir sonsuzluk
Bir kuram
Bir de kurada çýkan
Lades, diyen yorgun i mgelerin
Alýn terinden doðan
Hem þiir hem gün hem þair

Ýþveli vecizelerin sarkacý
Kuyunun dile gelmez ele avuca sýðmaz sarnýcý
Sanrý dolu sancýlardan arýndýðýna mazhar
Sevdalý yükümlerden
Ve korunduðuna dair
Hem þiir hem þair
Rabbine dönük yüzü
Eziyet erbabý olsa bile hüznüne kol kanat geren
Masumiyetin sandýðýnda saklý
Nice giden nice beþer nice taziye
Tadý damaðýnda kalýr da þiirin gün ve gece

Hoyratça anarken adýný
Gizemin
Tetikleyicisi
Hulasasý
Gölgelerin bekasý
Ve iþte hayaller dönüþürken bir bir gerçeðe
Devamý gelmese bile
En çok caný yanan yine þair yine defteri kebir
Ne ihtiras ne isyan ne imtiyaz
Sabun köpüðüne dönüþen onca naz

Elbet endamlý ve þuursuz bir aþktýr
Kalemin dediði kadar:
Yaz, be þair yeter ki sen yaz:
Senin yerine de severiz
Senlik deðildir hem hüzün
Bizler sadece seyretmeyiz
Hem meziyet hem eziyet
Babýnda telaþla yaþar da gideriz

Ýnzivasý sonlandý madem þairin
Ýhbar ettiði yüreðidir telaffuz ettiði kalemin
Her es her sus payý söylem
Her giz her soytarý gölge
Mahþeri kalabalýðýn tadýný çýkaran
Þairinse adýný
Elyaf sevgiler duraðýnda
Varsýn tökezlesin yere düþsün tevazu
Ederidir þairin

Ýtibarý aralýksýz kanattýðý
Kalbinde saklý onca ukde
Þerh düþülesi iken yaþanan ömre
Kuluçkada sözcükler
Altýn yumurta yumurtlamaya nasýl da istekli tabirler
Hem saklý deðilken öznesi
Hem de sevmek sadece sevmek iken emir kipi
Emre amade bir günden arda kalan esinti
Hangi düþ hangi þiir yorgun deðil ki?

Varsa yoksa ilham perisi imtiyaza tabi
Tabiri caizse sýzan yürekten yüreðe koru ve közü
Lanetli geminin gömüldüðü
Ve devasa bir aþk ile demir almýþken
Adý Titanik olsa yeridir
Þairin denizin dibindeki kabri

Kâh sýrça köþkü kâh mabedi kâh kozasý
Lafügüzaf elbet
Sevginin sönmeyen ateþi mademki þairin tek kozu
Nohut i mge bakla sofa acýyla semiren
Açamadýðý kapý mý vardýr sevginin meþkinde
Kâh can çekiþen kâh aþeren
Hem esareti hem aþireti ömrün
Salkým saçak gönlün uçuþan
Perdesi

Hele ki yok mu göz kýrpan ardýnda saklý iken peçesi
Ýpekten
Yüreði saydam
Aþký seyyah
Yalnýzlýðýn ibresi varsa yoksa dönük iken Mevla’sýna
Ve ey, sen þair
Sahi sabaha yetiþir mi bunca heyecan ve de þiir?
Katýksýz servetin iken
Þiirin þah damarýndan yakýnýnda bulduðu kadar
Rahmeti bahþeden yüce Rahman…


Sosyal Medyada Paylaşın: