her gün aydýnlýk, pýrýl pýrýl, güneþ miydi? gölge mi? yoksa içimin içinde, dünya savaþý mý?
her gün aydýnlýða, gölgemi býrakýrým, sonra o gölgenin gölgesi, dolaþýr, hayalin hayaline, yürür, yürür de ne bir yere varýr, ne gider,
olan biten bir düþ’dür, düþlerinde tepetaklak, düþüþleri vardýr, o gülü, o gülüþü, yerden yere çaldým, yine yeniden köhne bir sabahýn elinden tuttum, içimde ölen biri var diye diye… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.