Gideceðini biliyordum gittikçe küçülüyordu ellerin
Sen gittin ya bu acý bütün kemiklerimi kýrdý
Cümleler ya/rala/nmýþ çýktý aðzýmdan Bu yüzden nereye gitsem benimle geldi dudaklarýmdaki s/is tadý
Ben kimseye söylememiþken rujunu sürmenin elvedandan uzun sürdüðünü Sen adýný bilmediðin bir sokak lambasýnýn gölgeden elini tutmuþsun Yetmezmiþ gibi -ki ben yapardým öperek- yaðmur yaðarken bankta oturup saçlarýnýn örgüsünü çözmüþsün
Gittim bütün hayallerimi ayakkabý boyarken dilencilik yaparken tutunsunlar diye köprü altý çocuklarýna verdim Eve döndüm alelacele gözlüðümü kýrdým görmek istemiyorum diye aynadaki yüzüm dediðim yarým heceyi
Birkaç gün sonra önce arabalarýn ön koltuðunu seven bir kadýnla sonra herkesin olan þarkýlarý seven bir kadýnla tanýþtým
Ýlki iç çamaþýrlarýný çabuk kurusunlar diye balkonda en öne asýyordu diðeri erkekleri kalçalarýna bakarak adam yerine koyuyordu
Nasip iþte oturduðum sofralardan hep aç kalktým
Kendimi hikayelere verdim Mesela -bilmiyorum hangi dün okudum- biri kendisini üç bacaklý olduðuna inandýrmýþ bir sandalye ile ilgiliydi Bir diðeri cenaze evinde otobüste unuttuðu þapkasýndan bahseden adamla ilgili Bilemiyorum seni o bacak gibi unutabilir miyim O þapka gibi…
(Geçenlerde mahalledeki kahveyi taradýlar dediklerine göre 23.30 sularý Ah be dedim biliyor musun yarým saat ile kaçýrdým seni tek hamlede unutmayý)
Sana garip geliyordur bu sözlerim Belki de biraz kýrýk yürüyemeyecek kadar kentinin caddelerinde Nereden bileceksin tabi nasýl zordur yaþamak çýðlýðýn duyulmasýn diye aðzýný dikip durarak akrebin iðnesiyle ….
Özgür SARAÇ / Râzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.