O, gecenin güne kavuþmasý gibi bekliyordu ... Bir alo’ya ses vermemi, Bir merhabaya hayat vermemi, Bir hatýr’a , al güller dökmemi, Bekliyordu ...
Ben, Gecenin yýldýzlarýna karýþtým, geceyi koynuna býraktým , uykuyu , düþ’e sardým, özleme, düþlerinde bul beni, ara , sor , bir alo de , bekleme, bekletme dedim,
O, beni bekliyordu.... Ben, onu bekliyordum... Bu böyle devam eder gider Ne gece bitti , Ne gündüz Varken, yok olmak Yokken, var olmak Elinde , dilinde bir ses ver Bir varlýk göster... Sibel Karagöz
#yazýdükkanýkültürsanateðitimyazýlarý #sibelkaragözhaziranyazýlarý #obenibenonu Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.