Köyler viran olmuş

Ne bir geleni gördüm,
Ne bir soran,
Viran olmuþ dostlar,
Bu köyler viran.

Boy boy dikenler,
Tozlu toprak yollar,
Sanki her adýmda,
Ayaðýma dolanýr taþlar.

Herkes gitmiþ gurbete,
Kilit vurulmuþ evlere,
Konu komþu sessiz,
Evler öksüz, kimsesiz.

Çaðýrýn dostlarý,
Hâl nice olmuþ,
Baðlar, bahçeler viran,
Güller, aðaçlar solmuþ.

Tek tek yýkýlmýþ evler,
Hep toprakla dolmuþ,
Bacada duman tütmüyor,
Ocakta ateþ kül olmuþ.

Yýllardýr sahipsiz topraklar,
Ekinsiz kaldý tarlalar,
Yaðmur küsmüþ topraða,
Ne rahmet ne bereket var.

Yaylada ses seda yok,
Koþmuyor kuzular,
Bahar hazan olmuþ,
Uðramaz oldu kuþlar.

Eskiden köyümüz þendi,
Güller açar, bülbüller öterdi,
Köyde tok gezenler,
Þehirlerde aç þimdi.

Köyüne dön desem,
Yüzüme bakýp gülersin,
Her gün þikayet eder,
Yaþamaya devam edersin.

Dedim pîr-i fâni,
Nasýl olsa herkes kaçtý,
Kim kaçarsa kaçsýn,
Sen býrakma topraðýný.

Mustafa Kaynak

Not: Bu þiirimin bazý sözleri doðaçlama halk ozaný Kemal Kurt aðabeyimizden alýntý yapýlarak yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: