Kendimde o gücü bulabilseydim eğer

Yavaþ yavaþ unutacaktým seni,
Yüreðimi alýþtýra alýþtýra,
Aklýma sindire sindire…
Önce, ansýzýn aklýma gelmelerinden kurtulacaktým,
Sonra, aklýma her geldiðinde yüreðimi yakan gözyaþlarýmdan…

Yavaþ yavaþ söküp atacaktým yüreðimin en güzel yerinden seni…
Heyecanlarým olmayacaktýn, mutluluklarým olmayacaktýn,
Kýrgýnlýklarým, sitemlerim ve gözyaþlarým olmayacaktýn…
Zamanla hiç olmamýþsýn gibi, hiç tanýmamýþým gibi,
Sýradan biri gibi, herkes gibi olacaktýn.

Resimlerini yakýp kül edecektim,
Hatýralarýný, anýlarýný ve duvarlardan gülen yüzünü söküp atacaktým.
Kurduðum hayalleri, gördüðüm düþleri yýkýp viran edecektim.
Ne geçmiþimde ne de geleceðimde senden bir iz kalmayacaktý.

Öyle unutacaktým ki seni,
Sýradan olmayacaktý!

Sevgimle, mutluluktan gökyüzüne kanatlanýp uçtuðun gibi,
Unutmamla, dalýndan düþen yaprak gibi yere çakýlacaktýn.
Ne dalýn tutacaktý,
Ne de toprak kabul edecekti.
Bir daha filizlenip çiçek bile açamayacaktýn.

Öyle unutulacaktýn ki,
Unutmak denilince ben, unutulmak denilince akla ilk sen gelecektin.
Filmlerde konu, þarkýlarda söz olacaktýn.
Sen gidiþinle eylem yaparken,
Ben unutarak devrim yapacaktým.
Kendimde o gücü bulabilseydim eðer.

Sosyal Medyada Paylaşın: