İLHAMIN DİNMEYEN RÜZGARI...

Mevsimlerden ç/aðladýðým kadar
Kendimden ç/aldýðým ömür
Ve nice alýntý bir düþ yakasýndan diðerine sektiðim
Belli ki bir aldatý aþkýn hüküm sürdüðü
O cafcaflý coðrafya
Ve ruhumun akan salyasý ölüme
Diri bir þiire meyledip
Dingin bir renk bellediðim kadar beyazý
Beyanat veren curcuna
Kim haklýydý kim yalan?
O mendirek yok mu
Hele ki kendi kaleme attýðým gol
Paslaþtýðým her uyku arasý
Tanýdýk bir duygu iken ölüm
Ben ki zamandan ayrý
Ölümsüzlüðe öykündüðüm kadar
Sýrdaþ bellediði…

Varsa yoksa kalemimle yüreðime attýðým her tohum:
Hani, hani…
Külümden doðarým.
Hani, hani,
Nice tohum uzanýr baþaða
Ne çok fide ne çok fidan
Aþkla kalemimle ettiðim her kelam
Ve satýlmýþ ruhlarýn
Gazabýna uðradýðým ölüm öncesi
Gafil avlandýðým
En çok da içimdeki yetim çocuðu savsakladýðým

Bir dilemma bilmiþken gördüðüm rüyalarý
Elimden kayýp giden sevdiklerim nasýl ki
Hulasasý
Duygularýn
Neþrinde ömrün
Bir nesir bellediðimse þiirin ön sözü
Konuþlu olduðum þu beyaz bulut
Akça teninde aþkýn saklý iken ufuk
Alý al moru mor düþler gördü mü de umut

Kök hücrem aþk
Kareköküm þiir
Bir b/ölü iki iken aþk ateþi
Kulvarýmda saklý o solmuþ gülü
Baðrýma bastýrýp da
Aþk iken davam
Sancýlý iken de rotam
Aþikâr aþina olduðum
Yalnýzlýðýn geçit vermez duygularý

Bir mýntýka bir de menzil
Seferisi sözcüklerin elbet kalemime kefil
Feri sönen yangýnýn perde arkasý
O içime düþen ateþ
Yalnýzlýðýmla peyda olan bir hücre
Ýçimden sökün eden binlerce hece
Kâfi ýssýz
Baki sessiz
Þerit deðiþtiren acýlar ise kilit noktam
Hele ki yok mu içimde saklý o þifre?

Bir edim
Bir yitim
Bir de renklerin
Alabildiðine solduðu
Nasýl ki uyaksýzdýr þiirlerim
Nasýl ki serbest dalýþta yol kat ettiðim
Yüzüme inen tokatlarsa cabasý
Oysaki ben insanlarý tutkuyla karþýlýksýz sevmiþtim

Þimdi payidar olacaksa adým
Beyhude olduðunu bile bile attýðým her adým
Adý konmamýþ sergüzeþt bir hüzün
Göðün tefrikasý
Yerin dibi
Yalnýzlýðým ise titri
Bazen kayýp bir minval
Varsýn olsun son bulmasýn kalemle ettiðim hasbýhal
Varsý ses de olmasýn inhisarýnda cihanýn
Tepkisiz ruhlarýn beni aldattýðý nasýl da aþikâr

Gökte saklýyým
Yerden yere vurulduðum
Aþkým iken en belirgin vasfým
Ne de güzeldir Araf’ta saklý varlýðým
Kimselerin olmadýðý cinnet geceleri
Kalemse yaz, dedi mi
Cinnetin dönüþtüðü cenneti
Bahþeden Rabbime
Dönük yüzüm ve yüreðimde saklý
Ýken o kalp gözü
Caka satan þiirlerin de bende iken ruhsatý
Ve iþte kalemin temyize gittiði
Ýyi hal kâðýdýmla fink attýðým ruhumun tozlu yollarý

Bazen bir devþirmen
Genelde bir derviþ edasýyla salýndýðým
Acýnýn hükmü sonlandý mý huzura kavuþtuðum
Kalemimdir kalemim:
Hem nurum hem yongam hem saksým hem celladým
Yazmaya vurulmuþ iken yüreðin
Þakýdýðý her hece aralýksýz zimmetli iken belleðime
Kurþun aðýrlýðýnda deðil de artýk içimden taþana
Kefil
Aþkýn hazzýna haiz
Gönül koyduðum kadar aþka
Gönülsüz yaþadýðýmsa aþikâr

Ne huzmesi ne umresi ne de sureti
Saklýdýr sözcüklerin ardýnda
Ýçtenliðin içtimaý
Ýç sesimin kancasý
Delicesine esen ilhamýn rüzgârý
Sakýn çok görmeyin bana…

Sosyal Medyada Paylaşın: