bir fincan kahvenin kýrýk kulpunda, içinde bir ömür aðrýsý vardý, kimi kimsesi olmayan, yurdu baðrý bir ahhh yankýsýnda çaðladý,
bir bir harfleri topladý, allem etti kullem etti, bir cümle çýkaramadý, o kadar ahhh birikmiþ ki,
bir veryansýn edemedi, kýrýktý biraz, ya da öyle söylüyor du, tüm kemikleri kýrýktý, damarlarý çatlak, kan damlýyordu,
neyin var diyenlere, biraz üþüttüm diyordu, halbuki tarumar olmuþ, güvendiði daðlara kar düþmüþ,
üþüyorum bile diyememiþ, titreyen göl buz tutmazmýþ, o da titriyor du, neyin var sözü havada asýlý kalýyordu,
oysa o sehpada, ne çok asýlmýþtý, anneydi, yandým demedi, oysa yandý yandý, kor oldu, bir ahhh döküldü kýrýk bir fincandan… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.