Mavi Gözlü Devim
Eski bir maviydi gözleri
Kahrýna meneviþ iþleyen þehirli bir göçebeydi
Anka soylu kuþlar uçardý göðünde
Ýri kýyým ellerinde ölçüsüz bir þefkat
Gri saçlarýnda sonsuz bir merhamet saklýydý
Sesi, gök gürültüsü gibi gürleyip
Bakanýn içini üþütse de zemheri bakýþlarý
Göðsüne kýrkikindi acýlar gömmüþ bir kanar daðdý
Ýðde kokulu bir köy türküsü duymayý görsün
Baðlamanýn týnýsýna kulak kesilir
“Ýþte bu türküye bir cigara içilir evlat” deyip
Özenle sarardý tütünü
Son nefesi gibi çekerken içine dumaný
Durgun sular gibi durulurdu
Kýzýnca, bir mavzer gibi patlar
Susunca, taþ olur susardý
Ne zaman duysa çocuk ölümlerini
Yüreði fýrtýna vurmuþ bir aðaç gibi çatýrdar
Sýrtýndan vurulmuþ bir rüzgar gibi acýyla inlerdi
Etmeyin derdi, e t m e y i n
El kadar bebelere zulüm etmeyin
Anam öldüðünde…
Ýlk o zaman gördüm aðladýðýný
ilk o zaman gördüm yaralý bir bulut gibi kanadýðýný
Biz görmeyelim diye, pür telaþ silerken yanaklarýný
“Ýyiyim” diyordu “i y i y i m”
Oysa….
Kanadý kýrýk kuþ gibiydi bakýþlarý
O umarsýz bakýþlarýndan biliyordum
Ýyi olmadýðýný…
B a b a m!
Mavi gözlü devim
Öldüðün gün beni de gömdüler topraða
Söyle…
Hangimiz ölü
Hangimiz yetimiz þimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.