SENBENO (33)

Nasýl olduðumu sorma bana,
halim çok harap
durumum ise berbat-mý-berbat,
uyutuluyorum yurdumda türlü yalanlarla,
hiç birþey yapamýyorum,
kan kusuyorum!

“Sen nasýlsýn?”ý bile sormaya
varmýyor dilim sana,
çünki biliyorum halinden
hissediyorum seni;
sen “Baha dok!”sun benden,
küfür gibi.

Ameliyat masasýndamýyýz,
ha-çýktý, ha-çýkacak canýmýz,
niçin dermanýmýz yok kýmýldamaya,
canlý-canlý narkoz mu yedik,
yoksa
dip-diri dikildik?

Yazabildiðime
ve de sen okuyabildiðine göre,
demek ki canlýyýz,
ama biz niçin böyle Kerizistan’lýyýz?

“Ha!” desem oynayacak gibi taþlar,
“Haydi!” desem yýkýlmaya baþlayacaklar,
“Haydin gelin!” desem sanki
duyacak kaderdaþlarým beni.

Kendimden býktým-býkalý
kafamdaki 7 delik týkalý;
Aptalca
hepsini yalnýzca hissedebiliyorum.
acaba
“Bir gün belki!” yi mi bekliyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: