Anlatmam gerek taze bahar kokularýný içime çekip
Çölde büyüyen tek bir gül olduðumu
Ve devþirmen göçebe misâli kendime varýþýmý
Yazgý’m bir Nisan yaðmurlarýyla
Dünyanýn merkezine koymuþ beni
Týpký yalnýz ahirete uðurlanacaðým gibi
Ama bereketlendikçe ömrüm
Þükür ve sükûtu büyük harflerle monte etmiþim imtihan kaðýdýna
Özene, bezene
Buna raðmen
Sýrf mecâlim kalmasýn diye
Hüzün tetikte beklemiþ yedi yirmidört saat
Ömrümün geri kalanýný hebâ etmeye hiç niyetim yok
Varsýn gözyaþlarým ýslatsýn tepeden týrnaða gülüþlerimi
Ben yine de
Elimde avucumda kalan mutluluk kýrýntýlarýyla
Gülümserim anadan üryan yeni güne
Saðýr olurum evrenin olumsuz yanlarýna
Açarým son ses anne sesli , baba þefkâtli dualarý
Koþar adýmlarla gökyüzünün dev aynasýnda
Kucaklarým yeniden doðuþumu
Hoþ geldin caným kendim diyerek
Huzur dolu yarýnlara yelken açarým
Bir yanýmda çocuklarým
Diðer yanýmda mutluluk masalýmla
Ve alýrým elime tavus kuþu tüyünden kalemi
Yazarým var oluþ hikayemi rengârenk
Okyanus olup taþar gönlümdeki sevda
Kýymetim yaþarken bilinmese de
Üç kere öpüp alnýma koyduðum ekmek kadar
Baþ tacýdýr þiirimi okuyan o güpgüzel gözler
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.