H Ü Z Ü N

HÜZÜN

Ýçim daralýyor Allahým,
Haddini aþanlarý, düz yolda þaþanlarý, ateþe koþanlarý
Görünce içim daralýyor,

Bu zamana ait olmadýðýmý
Düþünüyorum bazen,
Bu dünyaya ait olmadýðýmý,
Bu þehre, bu ortama,

Kulak kanatan, bunca çýðlýklarýn duyulmadýðý,
Göz yaþartan bu kirliliðin görülmediði,
Sevmek için, sevilmek için Geldiðimiz bu kirli dünyada,
Hiçkimsenin gerçek mânâda,
Sevmediðini, sevilmediðini görmek,
Âmâ bir insanýn
Görememesinden daha fazla Canýmý yakýyor,

Ruhum daralýyor, kaskatý kesiliyorum bazen,
Madde’ye, element’e, taþ’a dönüþüyorum hatta,
Biz neyiz diye sorduðum oluyor kendime,
Niye geldik dünya’ya,
Amacýmýz ne,
Biz insanmýyýz,
Ýnsan bizmiyiz,
Biz kimiz,

Neden bu savaþlar, bu öfkeler,
Bu kýskançlýklar, bu hýrs neden,
Neden bu doyumsuzluk,
Bu aç gözlülük neden,
Güzel olan þeyler neden
Parçalanýyor bir bir,
Güven neden yok ediliyor,
Bir yaratan varken bizi,
Þeytana hizmet neden,
Aklým almýyor.

Henüz kirletilmemiþ güzellikler’de var aslýnda,
Bir çocuðun gülüþü,
Üzerinde çið damlasý olan bir gül,
Bir çiçek,
Rengarenk bir kelebek,
Meleklerin güldürdüðü bir bebek mesela,

Güzel olsa’da
Çok kýsa sürüyor bütün bunlar,
Doyurmuyor ruhumuzu
Ömür boyu tattýklarýmýz,
Yine aç kalýyoruz,
Aþka,
Sevgiye,
Þevkate,
Merhamete,
Ýnsanlýða doyamýyoruz,

Bu ömür çokmu geliyor bize diye geçiyor aklýmdan bazen,
Oysa bir kelebeðin ömrü
Nasýl’da güzel,
Çiçekler içinde
Gül’de, gonca’da, kýr’da bayýr’da,
Az ve öz, musmutlu.

Yaþamak için geldiðimiz
Bu gezegende,
Biz yaþamýyoruz
Yaþayamýyoruz,
Sadece yaþam mücadelesi veriyoruz,
Týpký bir ceylan’ýn,
Arslan’ýn pençelerinden kurtulmaya çalýþmasý gibi,
O kýsacýk kovalamaca iþte
Bizim yaþam dediðimiz,

Oysa yeryüzü, ceylana’da yetiyor arslana’da,
Ceylaný’da doyuruyor tabiat, Arslaný’da,

Ýyiki ölüm var diyorum bazen,
Yaþayan bir canlý sevinir’mi ölüm’e
Ölümsüz olsak,
Her günümüz bir azap,
Cehennem neyimize,

Öyle bir yaþam’ki iþte
Ýyiki, ölümsüz deðiliz bence.

FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: