Defneler

DEFNELER

Defneler açýyor dallarýnda sessizce baharýn,
Bir aðaç bulup gölgesinde
Oturup dinlenelim bir nefes alsak yeter.
Sevenler sarýlýyor,geldi kavuþmak için beklenen gün,
ya sonrasý,
Sonrasý yine sonbahar, dökülecek yapraklarýmýz.

Biz seninle hep mutluyuz...
Pembe bulutlarda yürürüz ,ellerimizde þeker kamýþlarý.
Kalplerimiz birlikte atar, ayný anda nefes alýp veririz.
Sen benimleysen daha ne dileyebilirim ...
Bir sonraki dileðim de ,sadece sen,
Son nefesimize kadar ve ölümden sonrasýnda da.
Ölümden sonrasýnda, göllerin ortasýnda bir ülkede yürürüm.
Kýmýldayýp dururken karýncalar ve okyanus bir adým ilerde,
Kýyýlarýma balýklar üþüþür, beni selamlarcasýna.
Neden bilmem hiç korkmuyorum.
Yere basarken gökyüzünde yürür gibiyim.
Mutluluk giysilerini giymiþ ve beyazlar içinde,
Kuzeyinde sarý papatyalar ve Güney de lavanta bahçeleri...
Ben yine nereye baksam seni görüyorum.

Sadece seni sevsem bu dünyada kalýrdýk.
Sende senin de bilmediðin herþeyi sevdiðim içindir...
Ben beyazlar içinde bekleyeceðim seni,
Bembeyaz bir güvercin ve ben kelebekler ülkesinde.
Selam verdiðim aðaçlar hatýr soracak,
Deðer verdiðim ne varsa yanýmda olacak.
yalnýz olmayacaðým çünkü ben  kelebekleri severdim,
Kuþlarý da unutma ve ateþ böceklerini de.

Çimenlere yayýlmýþ bedenim ,
Mutluluk çok yakýnda aðaçlarýn dalýnda.
Ama yine de ben seni ararým...
Defnenin kokusu siner üstüme ,biraz beyaz biraz da kýrmýzýsýndan gül aðacýnýn...
Peþpeþe gelir sonra sesleri,
Þefkatli kollarý sarar ruhumu seni bekleyiþlerimin.
Yalnýz olmayacaðým endiþelenme.
Seni bekliyor olacaðým,
Turuncu gökyüzü altýnda , yýldýzlar salýncaðým ...
Defneler ve ben...bizi gelince anlayacaksýn.
Çiçektozu üstüm baþým,
Saçlarým da kiraz çiçekleri.
Burasý kuþlar ülkesi belki de kelebekler cenneti,
Ateþ böceklerini  de unutma,
Bir kartalýn gölgesinde oturup seni bekleyeceðim.
Bir dut aðacýnýn dalýndayým, en tepede
Azýcýk görürsem seni koþacaðým...
Ben yalnýz deðilim,
Yaþarken sevdiðim ne varsa   þimdi benimle.
Bir tek sen yoksun, seni bekliyorum
Beyazlar içindeyim ve her yerim gökkuþaðý...
Papatyalardan yapýlmýþ bir tacým bile var,
Burasý bizim cennettimiz.

Gözümden bir damla yaþ akmasýn diye seni özlemekten,
Ýncir aðacý  yürür benimle nereye gitsem.
Kanamasýn diye kalbim sensizlikten,
Geleceðini fýsýldayýp durur yürüdüðüm sahil ve kum taneleri.
Sular da yüzünü görürüm,
Yüzümde binlerce yeni ay doðar...
Yüzüme habire dokunup duran rüzgarýn elleri,
Kanatlarýný çizer göðe ezberlemiþ kelebeklerin.

Sana benzeyeni istemem, sadece seni isterim.
Yüzbinlerce yýl da sürse burda seni bekleyeceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın: