VAH TOPRAKLAR BAŞINA
Gidenlere ibretle bak, dönen var mý geriye?
Günahkâr piþman olurda, buz deðil ki eriye.
Son nefeste açýlýr da gözündeki perdeler,
Dön de bir bak güvendiðin can dostlarýn nerdeler.
Çok dünya malý býraktýn eþine, evladýna
Ýhlaslý bir secden yok ki yetiþsin imdadýna.
"Hele vakit var" diyordun, çok uzak gibi ölüm
Çalýþmayana zor gelir, imtihanda son bölüm.
Davullar çaldý karþýnda, gafletten uyanmadýn
Bir seher vakti uyanýp, yaradaný anmadýn.
Nefs’in emreyledi sana, þeytan tuttu elinden
Tek baþýna gidiyorsun, bak ömür sahilinden.
Yenmeyecekleri yedin, haram içtin su gibi
Vebâl ile gelen kula, hak cehennemin dibi...
Ey gafil uyandýn iþte, sonunda rüya bitti
Varsa, âmelin dýþýnda herkes seni terketti.
Sultan yazsalar ne fayda mezarýnýn taþýna,
Gayrý piþmanlýk faydasýz, vah topraklar baþýna...
Nûriye Akyol
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.