Dün gibi

daha dün gibi...

elin elimde
minicik parmaklarýn
avuçlarýma sýðýverirdi
kumral saçlarýnda ömrümün
bir nefes hikâyesini soluduðum...
yüreðin yüreðimde,
sevgin gönlümde
deyiver hele, deyiver...
ne ara büyüdün!...

kollarýn omuzlarýma þimdi karlý dað ..
gelincik tarlalarýndan geçtiðinde yolum
rengi can; rengi öyle derin
rüzgar okþuyorken saçlarýný
gözlerinden kirpiðine vurulduðum gün...

görse,
yine dolanýrdý kýyýlarýma
gülüþlere haset
aþina bulutlar...
yaðmur olur sonrasýnda, inceden...
pýnarlarýma yaðýverirdi ...

Sosyal Medyada Paylaşın: