Sudem

gel otur, iki laf edelim...
bir sen söyle bir ben...

deryalarý alev almýþ
sular da yandý diyorlar
su yanar mý hiç Sudem...
inan þaþkýnlýktan dilimi yuttum...
...
Güpegündüz uluorta
el ele göz göze görülmüþ
deredeki yosunla þýrýltýsý
düþmüþler elalemin diline...
ben tanýmam kendilerini,
görmedim, bilmem de...
dün þu bizim aycadan duydum...

býrak, býrak
bize yakýþmaz dedikodusu...
haydi ben de sustum.....

tanýr mýsýn bilmem
þu geceleri saçýlan gündüzleri açýlan
yýldýz vardý ya yýldýz
daha dün þuracýkta
gelene geçene el sallar, göz kýrpardý
pek havalandý diyorlar ona da bu aralar
ne ara afralandý tafralandý
anlamadým...
gerçi o günlerde zaten ben buralarda
yoktum....

ya gönüle ne demeli...
bilir misin gönülü....
onu da
bir yerlere sýðdýramadým...
yaralanmýþ mý nedir
can evinden... taa can evinden..
......
ne yýldýzý, gecesi;
ne yosunu, deresi ..
geç bunlarý, Sudem geç
sular da yanarmýþ, geç bunlarý!
gönül gezdirmekti hepsi
ben de þaþkýn,
çaresiz bir yolcuyum...

umut kýrýlmaz
vaz geçmekte olmaz ya
tükensen de yola devam
iþte öyle zoraki, öylesi görev...
kabýna sýðamayan hasta gönlü
oyalamak, avutmak bizimkisi
Allah huzur versin...
o garibi de çok yordum...

dinle bak...
nasýl da inliyor inceden...
bir lolipopla da olsa
þu gönlü sevindirip susturabilseydik keþke
ne kadar da iyi olurdum...

neyse...
ay karanlýk,
hava da ayaza çaldý
kalk haydi gidelim Sudem
üþüyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: