YOLCULUKLARIMI KİM ALDIYSA YERİNE KOYSUN!

anlamýný arayan savunmasýz bir sözcük
ayaklarý sekerek dolaþýp duruyor zihnimde
tehlikeli hatýrlayýþlarýn taþlarýna çarpýyor
gerçeðe uðramadan geçip giden hayalleri izliyor
kanun kaçaðý bir ýrmaða dönüþüyor zihin
ýrmakta akan su deðil;
suyun gölgesinde gerçeðin parçalanýþý
ve bitmek bilmeyen kýrýlma etkisi

arayýþa aþýk olmuþtur anlamýný arayan sözcük
insana deðil toza sormuþtur bilinmeyeni
cevaplarýn zindanýdýr çünkü insan
bilinmezliði tanrý yapmýþtýr kendisine
bilinmezlik biliniyordur aslýnda
sadece bilmezlikten geliniyor

þimdiki zaman ezilenler için geçmiþin toplantý salonu
ezilenler ezilmeyi þaka sanýyor
ama hiç gülümsemiyor ezilenler
onlar unutulmuþ barakalarda sessizce
sessizce sessizce sessizce sessizce
þimdiki zamanýn tanrýlarý için yapýlan savaþlarý izliyorlar

þimdiki zamanýn tanrýlarý:
(G.O.D: Gold, Oil and Drugs)
altýn, petrol ve uyuþturucular

böyle bir çaðda gülümseme etkisi yaratan tek þey
aþýrý dozda düþe maruz kalmak
yürümek koþmak istiyor aþýrý düþler giyinen sözcük
bastýðý yer ayaklarýný yakýyor sözcüðün
çünkü sýrtýný dönmüþtür ona ölümüne aradýðý anlam
yine böyle ateþten bir gündü
i mgeden yapýlmýþ çocuklarýnýn gözü önünde
þairlerin asýldýðý karanlýk bir ülkeydi
seslenmiþtim o uçurumlar ülkesinden avazým çýktýðý kadar:
yolculuklarýmý kim aldýysa yerine koysun!

ses çýkmadý kimseden asýrlardýr
hislerin zindanýydý insan
unutmuþtu yüreðiyle konuþmayý
insan deðil boþluklar konuþmaya baþladý yüreðiyle
çukurlar oluþtu yolculuklarýmýn çalýndýðý yerde
çukurlarda iptal edilmiþ çiçeklerin umut olma çabasý
oturup bir film izledim yüreðiyle konuþan boþluklarla
þöyle bir þiir geçiyordu filmde:

“yaþamak çukur yerlere doluyor diyorlar
bu yüzden yýkýntýya dönüþse de yaþýyormuþ insan
ama hep yýkýldýðýmýz yeter sevgilim, biraz da kekik toplayalým
kýymetini bilmediðimiz þeyler var”*

kapý aralýðýndan bakýyor düþsel gerçeði arayan sözcük
ýþýl ýþýldý ama çýldýrmýþ insanlarla doluydu “umutma çölü”
sonra bir cümle sýzdý o küçük aralýktan
kývrýlýp içeri girdi:
“gerçeðin yerine neyi koyarsan o senin gerçeðin olur”
zihnindeki çukurlara bakýp gülümsedi sözcük:
görmüþtü; yaþamak çukur yerlerden yükseliyordu


(*Barýþ Býçakçý, Bir Kitabýn Sayfalarý)


Sosyal Medyada Paylaşın: