Yeniden ve eskiden olduðu gibi yýkasan beni annem, yýrklansam , ayýklasan günahlarýndan su yerine döksem gözyaþýmý abdest tutar mý aciz bedenim? Aðlasam dilesem bilirim, yüreðin dayanmaz affedersin beni. Sýkýntý o ya, onca yaþattýklarýna karþýlýk bir göz yaþýný affedersin annem. Affetmeye af edersin de ben seni hak eder miyim annem? Aðlasam saatlerce, günlerce doldursa gözyaþým bir su tasýný gerçekten alýr mý yürek? Sizini baþaramadým annem, baþaramadý gönül saf oðlun sarmak isterken yaraný kanattý gam. Yine merhem oluyum derken gene gözyaþýmýn tuzunu bastým yarana. Affet annem, oðlunu gene affet. Her zamanki gibi yatýr dizine mýrýldanarak oku bir dua. Ne olduðu önemli deðil, isterse olsun beddua. Ama þefkatli dizinde alayým en büyük belayý, cefayý, cezayý. Kokun gelsin be annem, emek kokun, hasret kokun, çile kokun senden gelsin be annem. Belanýn en büyüðü emek kokan, hamur kokan dizinden gelsin. Razýyým en acý olüme...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Düşgüzar42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.