yaðmur damlalarý aðýrlaþtýrdý kirpiklerimi
karýþtý aðlamalarýma
eðdim baþýmý kaldýrýmlara
saklamak istedim aðladýðýmý
ölüm kayýðýna binmek istedim
istediðin an gelmiyor kayýk
kayboluyorum kalabalýklarda
canlý bir ölü gibi
sessiz, ýssýz
kaldýrýmlara gömülüyorum
ufuða gözlerimi bir an kaldýracak olsam
veda türküleri söyleniyor
ne yerde tutunabiliyorum ne ufuklarda
olduðum yerde, bulunduðum zamanda sýkýþmýþým
bir adým öteye adým atacak gücüm yok
yaðmur birikintilerine bakýyorum ayna gibi
Filistin çocuklarýný izliyorum
yara bere içinde, aç susuz
yakýnlarýný kaybetmiþ
kendi acýlarýmým basitliðinden utanýyorum
bir kez daha tutunacak bir dal, bir amaç bulmak
daha yapabileceðimiz çok þey olabilir dedirtiyor bana
baþýmý kaldýrýyorum umut dolu
sen, ben, biz yok artýk
ezilen insanlara, masumlara destek için
yapabileceklerimi yapmaya söz veriyorum
yalnýzlýktan kurtuluyorum sanki
Müjgân Akyüz Dündar