B E K L E Y İ Ş

Bir ýslak bulut yýðýlýyor gözlerimin pýnarýna
Seçemez oluyorum hayalimdeki gözlerini
Yarým kaldý dudaklarýmda þarkýlar
Yetim bir yalnýzlýðýn sokaklarýna sýðýnmýþ gülüþün
Her köþesinde bu evin
Seni arýyorum bana bakýyor gözlerin
Yokluðunun acýsýný her zerremde duyuyorum !

Boynuna asýyorum hýçkýrýklarýmý
Seni düþünürken, olmadýðýn bu sokaklarýnda
Günlerdir birikmiþ yaðmurlarýmý
Sellere býrakýyorum
Kapansýn istiyorum pencereler sen gelince
Deðilmi ki ; sen yoksun, odanda duruyor kokun
Deðilmi ki ; benden uzaksýn, senden yoksun
Tüm güzellikler
Mektuplarým kapansýn
Açýlsýn kapýlar
Defterler kapansýn artýk

Sana acýlarýmý, yalnýzlýðýmý, yetimliðini
Anlatamadýktan sonra
Neye yarar ay gülmüþ, güneþ doðmuþ
Kirpiklerimde sýralanan damlalar
Neye yarar billurlaþan göz yaþýmda
Sana olan hasretimin alevini yansýtamayan kalem
Ne dindirir bu saatten sonra acýmý
Kaç yüzüncü akþamdýr bilemem sabahlýyor þarkýlar
Karanlýklar doluyor gözlerime
Güneþ doðmadan

Susuyorum artýk
Susuyorum hüznüm, hazaným, sararmýþ yapraðým
Dert kervanýnýn uçsuz bucaksýz evreninde
Seni bekleyebilmek, hasretini kucaklayabilmek için
Susuyorum
Kulaklarýmda sevdiðin þarkýlar
Þarkýlar ayrý ayrý kesiyor bileklerimi
Senin pencerelerini düþünüyorum
Neler vardýr, kim bilir odanda
Kiminde ayrýlýk, özlem, kiminde bekleyiþe tutukluk
Dýþarýda sokak lambalarýna vurulmuþ akþamlar
Hüzün içinde hüzün... bilmiyorduk !

Ayrý ayrý yerlerden gelmiþler de her biri
Yabancý deðiller sanki hep dosttu
Bir dostluða imza atýyorlar sanki bir kalpte
Bir sevdaya gözyaþý döküyor dillerde þarkýlar
Kahvaltý sofralarýnda hýçkýrýk gibi kahkahalar
Bilmiyorum ki hep birlikte aðlayacaklar

Sana yazýyorum pembe olsun mektuplar
Her gülen yüze bakýyorum sahtelikler
Hatýrladýkça yokluðunu
Volkanlar gibi yakmaktasýn þu kalbimi
Zaman yetmiyor, unutulmuyor hasretin
Katran bir sensizliktir zehir gibi, oluk oluk
Akýyor damarlarýma
Gittiðinden beri bu böyle
Oturup sensizliðimi anlatýyorum kuþlara

Bir sen olmalýsýn diyorum yanýmda
Gönlüme, gözlerime
Güneþçe apaçýk doðan
Ayrýlýk yaðmurlarý ýslaklýðýnda bedenim
’Gelse’ diyorum, beklemeler son bulsa
Oysa ne güneþ doðar saçlarýma
Ne de yaðmurlar yýkar penceremi
Hep ayný ; beni derin kederlere boðan
Hasretin !

Günay Koçak

4. 6. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: