BIRAKIN

Unutmadým kendimle savaþýmda ettiðim yemini,
Unutmadým tenbihlerimi.
Belki hiç dile deðmemiþ sözlerin diyarýnda,
Kaldýrýp baþýmý gördüðüm beyazlýkta,
O büyük ve muazzam zaman zifirin dibi,
Söyleyemediklerim kemirirken içimi,
Hayat yordu, dünü ve bu günü.
Ve hatta yarýný...
Uzunca bir yolu yürüyorum kendime,
Üþüyor kanatlarým batakçýl kuþlar gibi.

Býkmadan, usanmadan yarýmlardan tümlenen,
Ayný ateþ közünde ayrý ayrý küllenen,
Hangi hicranýn girdabýna gömsem hüznümü,
Ya da...
Bir hasret bahçesinde güllenen,
Hangi vuslatýn dimaðýna sürsem yüzümü.
Selâmete çýkmamýþ çilemin,
Býrakýn göversin kutlu derdimin dermaný.
Açýlýr mý firakýn kapýlarý,
Býrakýn karýþsýn sulara yangýn yerlerim,
Yýkýlsýn kumdan kalelerim...

Býrakýn bir secde anýnda yeþersin duâlar,
Göðün sinesine býrakýn,
Asýlý kalsýn bulutlar.
Býrakýn gövdesinden boþalsýn yaðmurlar.
Býrakýn öpsün çorak topraðýmýn alnýndan.

Gönlüm helalleþmez ki baþüstüne yükleneyim,
Aklým dilenmez ki yüreðimle üstleneyim,
Belki bu yüzden soðuk kalbim,
Boynum bükük bu yüzden... belki.
Diþ týrnak sürüklenip sükuttan
Masum bir duygunun anýsý kalmýþ bende,
Saklý gizimde.
Bu yüzden belki baktýðým her yer karanlýk,
Ýçimdeki serseri yalnýzlýk,
Bu yüzden belki.

Cemreleri çiðniyor hicran dimâðýmda,
Yürüyorum zorlu yollarý vuslat telaþýnda,
Kýrk kilitli kapýlardan geçiyor ömrüm,
Usulca dokunuyor fikrime.
Bir vurumluk caný kalmýþ aklýmýn,
Hangi yalaz alevin baðrýndan çekip alsam ki bilmem.
Bilmem ki þafaðý söker mi sabahýn,
Ben dahi benden uzak duygular cezbesi,
Manasýz... bu ne anlamsýz mýsralar iþçisi.

Býrakýn günahýna masallar yazýlsýn,
Býrakýn göðe ayan niyazlar kazýnsýn,
Býrakýn mühürlensin yasaklar inadýnda,
Alnýma dokunan tekbir ilanýnda.
Gönlümün meskeninde çöreklenmiþ sorgusuz sualsiz.
Günü-güneþi tedbirlenmiþ muttasýl,
Geçti ömür usulca... iþte bu son fasýl...

Eylül Meral Yagmur
__// h.i.c.r.a.n
Sosyal Medyada Paylaşın: