ADALETİN ZAFERİ

Ordunun baþýndaki komutan ne yüceydi
Ne mübarek bir gündü, ne muhteþem geceydi
Zamanýn evliyasý o gece secde’deydi
Bir fetihe hazýrlýk yapýyorduk birlikte
Yerde asker hazýrdý melekler ise gökte.

Bizler ki Ýstanbul’u iman ile almýþtýk
Bizler ki yalnýz cihad aþký ile yanmýþtýk
Tarihe imzamýzý kanýmýzla atmýþtýk
Öyle bir merhamet ki dünyayý kuþatýrdý
Ve kurt ile kuzuyu birlikte yaþatýrdý.

Muhammed Mustafa’nýn (S.a.v) övdüðü padiþahsýn
Ýstanbul’un üstüne doðan nurlu sabahsýn
Ey koca Fatih þimdi kemiklerin sýzlasýn
Bizler emanetine bak sahip çýkamadýk
Ýstanbul’u Ýslam’ýn merkezi yapamadýk.

Ne güçlü bir imanýn, ne mert yüreðin vardý
Karýncayý Ýncitsen gözyaþlarýn akardý
Oysa kükrediðinde bütün cihan korkardý
Bir zamanlar seninle dünyada bir ve tekdik
Yapýlan her zulümü þimdi sineye çektik.

Adýný duyan kafir korkusundan erirdi
Koca bizans ordusu sinek kadar gelirdi
Senden sonra ne sahte komutanlar belirdi
Olmadý, olmayacak senin yerini tutan
Çünkü Akþemseddin’di Fatihi Fatih yapan.

Batý kara bir köpek, hep saldýrdý islam’a Ümmetim der mi Nebi, kafirle dost olana
Uyumak yakýþmýyor bugün de müslümana
Kendine gel! gaflete dalmak zamaný deðil
Küfrün önünde deðil, hakkýn önünde Eðil.!!

Sen de olabilirsin Fatih gibi komutan
Elbet haktýr cezaya tarihini unutan...

Nuriye Akyol.




Sosyal Medyada Paylaşın: