Ýçimde intihara meyilli hisler var Varlýðýmdan düþmek istiyorlar Bilseler de sahipsiz öleceklerini Bilinmezi bildiklerine tercih ediyorlar
Karmakarýþýðým Derin bir nefes alýp içime Çözmek istiyorum bu karmaþayý Ama Kalbimde sanki aðýr bir taþ Ne zaman harekete geçmeyi düþünsem Baþýný göðsüme vura vura yeniden kanatýyor yaralarýmý Varlýðýndaki nefreti hissediyorum Damarlarýmý kesip kendi kanýmla boðmak istiyor güzel anýlarýmý
Oysaki
Ellerime yokluðu öðretmek istememiþtim Avuçlarýma kazýnmýþ o uzun ve ince çizgiyi tek baþýna yürümeyi de Belki-lerle ya da belli-lerle örülmüþ düþünceler arasýnda Hayatý ýskalayan o zavallýlardan olmayý da
Ama
Bir taþ vardý sanki -yine o taþ- Yollarýmý yürürken sürekli cesaretimin içine kaçan Ben kadere inat Ne kadar sirkelesem de kendimi Elden bir þey gelmedi Bir türlü içimden atamadým beni benden soðutan o hissi
Biliyorum
Gözlerime bir özür borcum var Ellerime de bolca þevkat Kendimi layýk gördüðüm bu dünya asla görmemen gereken bir dünyaydý Ayný anda hem cennet hem de cehennemi yaþarken Bir bedenden filizlenmiþ iki ayrý kiþi gibi de yaþamamam gerekirdi
Düþünüyorum Neyi Nerede ve ne zaman farklý yapabilirdim diye Milyon tane farklý senaryo çevirsem de kafamda Hiçbir þey deðiþmiyor Geç gelen piþmanlýklar erken gelen aptalllýklardan daha iyi gelmiyor ki
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.