Kuytusunda kaldýðým hayatý uzaktan izlerken Ýçimde heyecaný yeþeren hiçbir duygu yoktu Karanlýk ve dipsiz bir kuyuya bakar gibi Giderek azaldý ýþýða olan özlemim Umut da soldu nihayetinde Tomurcuklar çiçeklerine hasret kaldý
Sadece karanlýktan ibaret gibiydi artýk dünya Korktum Karanlýk da ýþýða özenip gitmesin diye Serçe parmaðýndan astým bende düþlerimi Huzur bir masaldý sanki artýk Mutluluk ise ‘ah bir zamanlar…’ diyenlerin hatýralarýnda yitip gitti Yüzlerde keskin bir acýnýn façasý Yaka paça daðýlmýþ gülüþlerin bile varlýðý sorgulanýr oldu
Tabii mevzu uzun Kadehler peþpeþe dolup boþaldý Ve nihayet Geriye emin olduðum tek bir gerçek kaldý Sarhoþluðuma yenilip ufacýk bir tebessüm göndersem boþluða Gökteki tanrý bile eceline kavuþacaktý
Elimden bir þey gelmiyor anlayýn beni ne olur Ýþte bu yüzden Yapamadýðým milyonlarýn içine býrakýyorum sizi Çünkü bende Huzurlu gülüþlerin bedelini ödeyecek yürek de kalmadý
Düþündüm de Vedalara ne kadar da alýþmýþým Ve nasýl da hakkýný vere vere göndermiþim her bir parçamý Öyleki Kendime bir ‘belki’ bile býrakmadan Elimi ayaðýmý çekmiþim hayat denilen bu hediyeden
Sebep mi Sebepleri sormayýn bana Ýlk defa sonsuzlukla mühürlediðim onlardý zaten
Kýrk parçaya ayrýlan ince bir cisim gibiyim Giderek varlýktan silinen bir zerre gibi de çaresiz Hadi tüm gücümle eteklerine asýlýp sýký sýký tutundum diyelim hayata ‘En azýndan denedin’ diyen yaným Yeniliyor ‘her þeyin bir sonu var’ diyen tarafýma her seferinde
Peki Avuçlarým patlamýþ acýlar içinde gitmek bu hayattan Daha iyi hissettirecek bir son mudur sizce
Ben Halen kararsýzým Ýnsan tarafým aðýr basýyor sanýrým Umutsuz bekleyiþlerden bile bir umut doðar diye bekliyorum Hatta Bir kahkaha atsam diyorum þöyle yersiz yersiz Herkes kafasýný çevirip baksa bana Ve görseler Bir kahkaha nasýl da þerefiyle geberirmiþ diye
Hem Kim bilebilirdi ki zaten Gamzeler kahkahalarýn mezarý olacakmýþ Hayat iþte
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.