BÜYÜK MENDERES
Koçarlý’dan dünyaya açmýþtý gözlerini
Görmek nasip olmadý hayatýn düzlerini
Çakýrbeyli Çiftliði ona göre deðildi
Yaþadýkça sadece Hak önünde eðildi
Korku nedir bilmezdi, kurutmuþtu kökünü
Omzunda taþýmýþtý memleketin yükünü
Yirmi Yedi Mayýs’tý, olmazlar oldu o gün
Yüreðimiz hicranla, göz yaþla doldu o gün
Halkýna Kerem gibi bakýp gitti Menderes!
Hakikat göklerinde çakýp gitti Menderes!
Sevgiyle, merhametle gönlü geniþ, sebildi
Millet onu kendine kardeþ bildi, dost bildi
Engelleri aþarak Büyük Menderes coþtu
"Söz milletin" diyerek bir ömür aþkla koþtu
Menderes bu milletin gönlündeki aslandý
Pis laðým fareleri kendini bir þey sandý
Güvercin kanadýna kanlar bulaþtý o gün
Yayýldý kara haber, hududu aþtý o gün
Kükremiþ bir sel gibi akýp gitti Menderes!
Milletin yüreðini yakýp gitti Menderes!
Yanmayý göze aldý, geceye ýþýk oldu
Millet Leylâ, o Mecnûn; Leylâ ’ya âþýk oldu
Hakikat göklerinden kayan bir yýldýzdý o
Eskimiþ zamanlara can veren yaldýzdý o
Hakikat köprüsüydü, demokrasiye giden
Ruhlar ebedî yaþar, sadece ölür beden
Ýradenin, vicdanýn boynu büküldü o gün
Hakikatte milletin ipi çekildi o gün
Yalanýn boðazýný sýkýp gitti Menderes!
Melekleri koluna takýp gitti Menderes!
Ferhat gibi âþýktý vatanýn topraðýna
Mâziden ruh üfledi çýnarýn yapraðýna
Ecdadýndan davayý emanet alandý o
Bahar vakti yeþerip hazanda solandý o
Koyu karanlýklarýn þafaðý gebe güne
Vardý daraðacýna, gider gibi düðüne
Demokrasiye paslý zincir vuruldu o gün
Daraðacý vicdana, kalbe kuruldu o gün
Yüreklere acýlar ekip gitti Menderes!
Kula kulluk etmedi, çekip gitti Menderes!
Elif gibi dik durdu, eðilmedi virgülce
Kokusu çaðlar aþtý, açtý gonca bir gülce
Vuslat iksir olurmuþ kalplerin aðrýsýna
Tez icabet eyledi þahadet çaðrýsýna
Yaþarken ve ölürken Yaradan’ý andý o
Kalplerin gönderinde hep dalgalanandý o
Demokrasi kirlendi, sistem kokuþtu o gün
Vahþi kurtla kuzular kafa tokuþtu o gün
Esaret kalesini yýkýp gitti Menderes!
Ten mahpushanesinden çýkýp gitti Menderes!
Nefretin en koyusu, o ne büyük vahþetti
Þahadet makamýný Rabbim ona bahþetti
Ölüm doðuma gebe, kazanandýr Habiller
Hakikat nazarýnda hep kaybeder Kabiller
Uyanma vakti yakýn, çok kalmayýz rüyada
Bu davanýn temyizi mahkeme-i kübrada
Duyuldu kara haber, yaþlar çaðladý o gün
Çakýrbeyli Köyü’nde dað, taþ aðladý o gün
Parmaðýný kem göze týkýp gitti Menderes!
Onca dalavereden býkýp gitti Menderes!
Yassýada bir anda yaslý adaya döndü
Esti bir deli rüzgâr, kalpte yanan mum söndü
Musalladaki ölü, katillerden diriydi
Ali Adnan Menderes siyasetin piriydi
Yürekler yakan ateþ düþtü ocaðýmýza
Bu ayýp yeter gayri karanlýk çaðýmýza
Menderes’in sularý gözlerden aktý o gün
Hicranýn kor ateþi yüreði yaktý o gün
Hakikatin önünde çöküp gitti Menderes!
Gözyaþýný içine döküp gitti Menderes!
O gün dað, dere, tepe hüzünlere gark oldu
Zeybeðin eksikliði tez vakitte fark oldu
Cismi gitti dünyadan, geriye ismi kaldý
Hakikat albümünde bir yýrtýk resmi kaldý
"Vatan sað olsun" deyip hazanda solup gitti
Mütevekkil duruþla bir melek olup gitti
Ýblisin cellatlarý ömürden çaldý o gün
Hakikat düþmanlarý ne çok alçaldý o gün
Ýhtirasýn boynunu büküp gitti Menderes!
Þafak gibi ansýzýn söküp gitti Menderes!
Canýný hiçe saydý, yurduna nefer oldu
Ülkemin baþvekili sonsuza sefer oldu
Kulak verdi sadece sol yanýnda atana
Bir parçacýk canýný hibe etti vatana
Millet Yakup misali; sen Yusuf, zaman kuyu
Yakýndýr rûz-i mahþer, uyu zeybeðim uyu!
Kimine kör karanlýk, kimine tandý o gün
Yazdýðý kararýndan kalem utandý o gün
Bir zeybek vakarýyla sekip gitti Menderes!
Gönül burcuna bayrak dikip gitti Menderes!
M. NÝHAT MALKOÇ
Yayýmlandýðý Yer: Yüzaký Dergisi/Mayýs 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.