ATATÜRK ÖLDÜĞÜNDE…

Umutlar serap oldu
Atatürk öldüðünde…
Gönlümüz harap oldu
Atatürk öldüðünde…

Ülkemde güneþ battý
Gönül hicraný tattý
Dert, yüreði kanattý
Atatürk öldüðünde…

Bizi dertlere saldý
Acýlar bize kaldý
Ümitler yara aldý
Atatürk öldüðünde…

Gecemiz ayaz oldu
Suretler beyaz oldu
Çoklarýmýz az oldu
Atatürk öldüðünde…

Tohum yerde çürüdü
Kalbi hüzün bürüdü
Keder, teni sürüdü
Atatürk öldüðünde…

Gökte ay doðmaz oldu
Hicran, saçýmý yoldu
Benzimiz çabuk soldu
Atatürk öldüðünde…

Mahrum kaldýk direkten
Uzak düþtük erekten
Bir tel koptu yürekten
Atatürk öldüðünde…

Gözlerden aktý yaþlar
Ýlk kez çatýldý kaþlar
Öne eðildi baþlar
Atatürk öldüðünde…

Yolda kaldý trenler
Tasalandý görenler
Hiç susmadý sirenler
Atatürk öldüðünde…

M.NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: