TELİNNÂME
Nerde bir belâ varsa orada Ýsrail var
Onlarda ne vicdan var, ne namus var ne de ar
Ne mal olduklarýný Kur’an’dan biliyoruz
Çocuklar bir ölürken bizler bin ölüyoruz
Ey lânetlenmiþ kavim, ey kahpelerin dölü!
Hakikat aynasýnda kimler sað kimler ölü?
Büyük gördün kendini, emsalsiz tek güç dedin
Kabil’in mirasçýsý, Habil’den ne istedin?
Sabýr taþý çatladý, canýmýza tak etti
Ey ümmetin belâsý, bu kadarý da yetti
Asalet yoktur onda, kendini soylu sayar
Fýrsatýný bulunca ölüyü bile soyar
Belâya yaslý duran bir omuzsun Ýsrail!
Þerefsiz, haysiyetsiz; ne domuzsun Ýsrail!
Bombalar yaðdýrýrsýn sanki fýrtýna, tipi...
Durmadan saldýrýrsýn kudurmuþ köpek gibi
Bir kez inmek bilmedin mazlumlarýn sýrtýndan
Toplanýp helva yesin ümmet senin ardýndan
Tasýný taraðýný toplayýp Gazze’den çýk
Müslüman’ýn kanýnda boðulacaksýn kancýk!
Filistin var oldukça hep rahatýn kaçacak
Çocuklarýn kabrinde gonca güller açacak
Yaptýðýn bu soykýrým hep hafýzamýzdadýr
Kimisi karakýþta kimileri yazdadýr
Zulümde rakipsizsin, hakkýnýzý yiyemem
Belli ki çukursun sen, sana alçak diyemem
Uyansa uykusundan bir gün Ýslâm dünyasý
Alçak palikaryanýn kâbus olur rüyasý
Kucak kucak dolaþan fahiþe, þebeksin sen!
Ekmek yediðin eli ýsýran köpeksin sen!
Hangi elçi geldiyse hep eylediniz inkâr
Gerçekte kaybettiniz, edemediniz bir kâr
Ey kan emici vampir, belâsýn Netanyahu!
Allah’tan korkmasan da azýcýk utan yahu!
Huyun kurusun senin, ne güldün ne güldürdün
Otuz beþ bin mazlumu insafsýzca öldürdün
Filistin’in kanýný emdikçe doymadýn sen
O acý çýðlýklarý bir kere duymadýn sen
Leþ kokan aðýzlarýn azgýn gülüþüsün sen
Zulümde emsalin yok, cehennem düþüsün sen
Bebek katilisiniz, merhamet fukarasý
Yüzünüze aksetmiþ kalbinizin karasý
Hem dünya hem ukbada hep kaybedeceksiniz
Bu devran böyle sürmez, elbet biteceksiniz
Çok güvendin kendine, ilâh edindin feni
Bil ki vakit yakýndýr, giyeceksin kefeni
Ey cehennem yakýtý, sýrtýn deðecek köze
Zulüm bir bumerangdýr bir gün dönecek size
Sen var oldukça dünya hep barut kokacaktýr
Ortadoðu ateþi seni de yakacaktýr
Topraða düþen her can, topraktan bin çýkacak
Mazlumlarýn gözyaþý Ýsrail’i yýkacak
Nefretten beslenirsin, huyun kurusun senin
Baþýna ateþ yaðsýn, soyun kurusun senin
Müslüman’ýn üstünden çek o pis ellerini!
Çok konuþursan Türkler koparýr dillerini
Önde giderken düþüp kalkmayan atlar gördük
Zulümle tuz buz olan ne saltanatlar gördük
Mazlumun Allah’ý var, yakýndýr helâk olman
Filistinliler için tehdit dünyada kalman
Seni Ortadoðu’da hep düþman bileceðiz
Son gülen iyi güler, en son biz güleceðiz
Öldürdüðün imamlar bir gün selâný versin
Yýkýl git karþýmýzdan, Allah belâný versin!
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.