BİR AY BUSESİ

BÝR AY BUSESÝ

Çölün ýslýðýný duydu vaha
Yüreðinde hüzün iskeleleri kuruldu
Gelmeyecek gemilere...
Yeþile büründü
Bakýþý deðmeyecek kum tanelerine...

Boyun eðdi su
Eðildi eðildi
Yakýldý... acýtýldý... sarýldý etrafý
Eriten çemberin ruhuna hapsoldu

O bir kervandý...
Bitap yola koyuldu...

Bir ay busesiyle durdu
Çýrpýnan kalbini salýverdi seraba
Bilmezdi... bitmezdi mesafeler...

Yalnýz, umut ölmezdi...

Çöl çaðladý kum dirildi çiçekler çözdü boyun baðýný
Kasýrgalý gece sabahlarla cenkteyken
Ýrileþti devleþti nadide taþ
Daðlandý...

Çölün ýslýklarý sustu
Azad oldu su
Çöktü önüne yükseklerden inince
Dallar kýpýrdadý özlemiyle

Dallar, kýpýrdadý sevgiliye...

📌 Bu þiir 29-04-2023 tarihinde Truva Edebiyat Dergisinde yayýnlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: