İSTANBUL PEMBE (48)
Sokak köpekleri
ve ormanda yaþayan özgür soydaþlar
-Kurt, tilki, sansar, çýyan ve diðerleri-
toplanmýþlar.
Çükü bir söylenti varmýþ;
Ormanýn Kralý Arslan ve ortaðý Evcil Tilki(*)
sahipsiz köpekleri uyutacaklarmýþ.
“Bence...” dermiþ Kurnaz Tilki cenablarý
“Bu güne dek biz zaten uyutuyoruz onlarý
yalan vaatlerimizle Sayýn Arslan’ým,
uyanacaklarýndan korkalým!”
“Ýlaç ile uyutulan ölür bre!”
“Ama bir yenisi geliverir yerine,
akýllanýr-uyanýr
ve diðerlerini uyandýrýrýr,
Bence en iyisi canlý-canlý uyutmak!”
“Ya kendiliðinden uyanýrsa bu ahmak?”
“O zaman evcilleþtirip köle yaparýz.
Önlerine makarna, poþet-kemik gibi birþeyler atarýz.”
“Yerler mi dersin?”
“Yemeyenlere bozguncu, nankör, terörist deriz”
Dermiþ;
“A ha!”
“Ayrýca...
Yanlýzca kölelerin yaþam hakký vardýr bizim ormanda Reiz!”
Diye de eklemiþ.
(*) ÝSTANBUL PEMBE þiirleri yalnýzca hayvanlar için yazýlmýþtýr. Hayvan olmayanlarýn alýnmaya asla ve asla haklarý yoktur!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.