PENCERENİN ARDINDAKİ KARANLIK YÜZLER

Yýldýzlar aydýnlatýr, gecemi karanlýk boðar.
Yarým kalmýþ yazýlarýmda gönlüm seni arar.

Yarýsýna kadar çaresizce tutuþmuþ kibritim,
Ve hala eski günlerdeki gibi ayný ritmim.

Kör karanlýklar, talihsiz bu acýlar sevgilim,
Deðiþen dünyada ben yine benim.

Hüzün, elem, acýdan ibaret sözlüðüm.
Anladým ben yalnýzlýkla sözlüyüm.

Kül renginde bulutlar, hüzünlü günler.
Her gece karþýmda resmeder sanki;
Pencerenin ardýndaki karanlýk yüzler...


Ýmza : rusty30
Sosyal Medyada Paylaşın: