BEN ÇOK YORGUNUM
Ben çok yorgunum artýk yalan sevdalardan...
Ýki yüzlü insanlardan, sahte duygulardan...
Seviyorum demek de ucuzlamýþken bu kadar!
Söylemek ne kadar da kolay oluyor,
Çýkýveririyor basitçe dudaklardan.
Sarýlýrken hissetmiyor sevgili tenimi;
Dokunmalar yalan, sözlerse boþ...
Kaç kere tuttum umudun elini;
Ne kaldý sanki, ne bekledim...
Anlat, söyle ne düþündüm, ne istedim?...
Darbeler alýyor ancak sevdalardan insan,
Gülerim, mutlu olurum sanýyor bir an.
Ama hatýrlamýyor geçmiþi,
Kalan yaralarý kapandý sanýyor,
Oysa bilmiyor bir kez daha yara alacak.
Geride sadece bir kaç damla kan akacak.
Sonuç hep ayný olacak, bilmiyor...
Ben çok yorgum artýk.
Býrakýp gitti artýk umutlar da!
Kaldým mý böyle gece gece yalnýz baþýma.
Aðlayým mý yokluðuna, göz yaþlarýma...
Yapamam ki takatim yok;
Çünkü ben çok yorgunum...
Ýmza : rusty30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.