sana/sadece sana..

yoruldun biliyorum.
güçlü olmaktan
ve dimdik durmaktan
hecelerinin sessizliðinde
attýðýn her adýmýn
arkasýnda durmak
yoruyordu seni..

hangi düþün
hangi köþesinde
kabuk atmýþ bir rüya
bekliyordu
sýzlayan yanlarýna,,
yarýnlarýna
sürünmek için
merhem/merhem ki
yanýmdaymýþsýn hissi
kafi gelmiyordu
avuç içlerinin ýslaklýðýna..

arka bahçenden geçen
okul çocuklarýnýn sesleri
tam orta yerine
DÜÞtüðün kuyularýnda
aks ediyordu..

bir yerlerde yanlýþ yapmanýn
dayanýlmaz hafifliðini
ve telaþlý kýrýntýsýný yaþýyordun..

sonsuza dek
düzelmeyeceði korkusu
pusuya yatmýþtý
çocukça küsüyordun
gecelere/kendine
ve akþama.
kaðýda sonra.
karayý alýp terkine,
kaðýttan gemilerini
yakarAK,
kendine yazýyor/
kendine yazýlýyordun
tüm sahipsizliðinle..

(ellerim/ellerin)

derdin kýþ olsa gerek
henüz göç etmiyor
doruklarýndan/üþü-yorsun

hüzünleri biriktirmeyi
seversin sen..

sýraya sok bence,
postalanmamýþ
mektuplarýný önce/
kuru yapraklarýný
sonbaharýnýn..
gözyaþýný/
deniz taþýný/
sorulmamýþ sorularýný/
verilmemiþ cevaplarýný/
kýrýlmýþ seslerini/
yaþanmamýþ paylaþýmlarýný/
biriktirilmiþ zamanlarýný/
ve özlemi
ve hasreti biriktirmeye…

hala d(üþüyorsun) ekim..

mavi ve siyah
en güzel taþýdýðým
iki renk
hiç sana söylemedim..

sen sýcaðý
pek sevmezsin bilirim.
güzü severdin.
bu yüzden döküldü
yüzümüz yaprak yaprak
son/baharlarýmýzda ki
yönsüz/yersiz yurtlarýmýzda
yüreðimize düþen sevdamýzla
boyardýk her þeyi..

sen hazan gözlüm olurdun
ve yaðmur baþlardý.
ben seyyahý olurdum
evrenin/
sen rüzgarýn en delisi ile
dalaþýrdýn kýrarak
saçlarýnýn kýrýklarýný

gülüm/

- süyorum..

yüzüne yakýþan
en güzel apolet
omuzlarýndan sekip
yüzüne düþüyor
ne de güzel yakýþýyor
gözlerine tebessüm…

hýrpalamak istiyorsun
bil/iyorum..
bende takýldým köþelerine
odalar boyunca ki
en özeli kalakalmak
kim bilir…

sinip kuytularýndan içeri
bir hasreti/harareti
biriktiriyoruz her dem.
kahve içmeliyim þimdi/
yutkunmak-sýzýn..


(…)
Sosyal Medyada Paylaşın: