sana/sadece sana..

basitti soru: nerede kaldýn?
cevap ise çokça yalýndý
hiçbiryeregitmedim..




Kokun,
ciðerlerime/hücrelerime
kadar iþliyor.
kemiðe giren vida gibi..

bu kentin lambalarý altýnda
yüzünü düþündüðümde
ve yaslan/uslan sen
boþluklarýmýza..

biliyorum,
perdelerin kapalý
biliyorum,
aydýnlýktan korunmak için
tüm çaban..

yangýnýnda
ilk kurtaracaklarýnýn
listesi içinde var mýyým?

eþyalarýn ve renklerin ki
sahi..
hangisi daha kötü..

ve sen ki sevgili;
tekrarý olmayan rüyalar gibisin,
topla daðýtmýþ olduðun
çocukluðunu
erken kalktýðýn sabahlarda.

ve bil ki her sabah,
odama taþan yaþama
telaþlarýnýn elektriðine
çarpýlýyorum,
sana ýslak teminle..

parmaklarýmýn arasýndan
kaçýp gidiyor zam/AN..
bilerek ardýndan
gitmeyeceðimi ki

kelimelerinin saðanaðýndayým..

sana sussam.
sana sus(a)sam
boðulacaðýmý bil/iyorum..

yosunlu,
durgun ve yorgun olmayan
limanlarýn arayýþýnda,
Ýç/sel savaþlarýnda,
esir düþmüþ,
yorgun yüreðim ki
kelimelerimle batarken
denizine,
sen,
yaralanýrken harf harf
ve gülerken,
delirirken,
týrnak iþaretlerinde
sahte mutluluklarla
su-su-yo-rum þimdi..

su-su-yo-rum
sesim cümle olup
sana düþüyor,
sana dönüþüyor..

biliyorum,
þimdi yataðýnda yalýnayak,
bentlerine akýyorsun
ve çoðaltýyorsun kendini
özenle ki
ben þehrin kenar süslerine
dönüþen silik ýþýklarý altýnda
seni bulabileceðim
köstebek deliklerini arýyorum.

ve gül kokulu teninin üzerinde
seni açacak,
terinde iþlenebilecek
harfleri topluyorum
ýslak/sahilinden..

Frigya mezarlarý gibi
gizli deliklerindeyken sen,
elimde
parmak aralarýma damlamýþ
mumla, patikalarýndan,
kýyýlarýndan ve kuytularýndan
sana geçitler arýyorum.
içine girip büyümek,
büyümek,
büyümek adýna ki
umursamadan yürüyorum
geceden/sabaha..

ve bil ki sevgili;
kirpiklerinden çýplak bir melodi
yayýlýyor sessizliðe/sensizliðe..

bil/iyorum
asla baðýþlamadýn beni.
göðüs uçlarýndaki
uçurumlarýnýn çizgisinde ki
yaþamdan alýkoymadan beni,
býrakýrken sessiz/sensiz..

sen; yüreðimi kaplayan
bu korkuya,
kanýmýn akmasýna izin veren
kadýn/kadýným.
senin yüreðine akýyorum
kelimelerimin týnýsýndan.
vazgeçerek delilenmelerimden, densizliklerimden..

avuç içlerinde
izler býrakýyorum
t-aný diye.

yüreðim,
aklýma el verdiðince ki
ayva göbeðinin ortasýnda
duruyorum..

(gül-düm..n’densiz ve yersiz)

bir çocuðun kahkahasýnda
geceye bulanýrken gün.
kokun düþüyor burnuma/
üþüyorum
týrmanýrken doruklarýna.
dibini görmediðim
karanlýklarýna iniyorum/
ýslak ki

unuttum/umuttun
teninde daðýlan þifreleri..

sahi
kelimelerin çýkardýðý
ýslak sesi duy/uyormusun.
çocuk parklarýnýn sessizliði
kanýksayýþý gibi..

bu gece yarýsý
þehri soyuyorum teninden
sen bendin.
benimdin..

(var) olmasaydýn,
(var) olmazdým...


(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: