HASRET RÜZGARLARI

Ýmanýmýz kanat idi, uçardýk gökyüzünde Devletine hasret kaldýk, yâ RESÛLALLAH senin.
Sünnetini yaþýyorduk adým adým izinde Sohbetine hasret kaldýk, yâ RESÛLALLAH senin.

Vurur hasret rüzgarlarý, gönül yaramýz sýzlar
Bir hasret ki, anlatmaya kâfi deðildir sözler
Seni bir gün görmeyince solardý ya benizler
Hasretine, hasret kaldýk yâ RESÛLALLAH senin.

Âlemi saran þevkatin kuþatýrdý dünyayý
Nur gibi parlayan yüzün, utandýrýrdý ayý Umman oldu günahýmýz, geçti dereyi, çayý
Ýsmetine hasret kaldýk, yâ RESÛLALLAH senin.

Aslýný terk etti diye, can çekiþmede ümmet
Nedir bu ýzdýrap bilmem, nedir bu kara zillet
Kapýna geldik baðýþla, ne olur bizi affet Þevkatine hasret kaldýk, yâ RESÛLALLAH senin.

Âmineden öksüz kaldýn, ve Abdullah’tan yetim
Bunun manasýný bize öðretmek mi niyetin
Anladýk ki! öksüz olmak, yetim olmak çok çetin
Firkatinle nâr’a daldýk, yâ RESÛLALLAH senin...

Nûriye Akyol
Sosyal Medyada Paylaşın: