Bir rüzgarýn esintisiydi koþtum yetiþemedim Ay ýþýðýnda bana baktýðýný görebiliyorum. Düþlerimde dahi benden baþka, Kim baksa o gözlerine dehþet derecede, Ýntihar sahnelerinde buluyor ruhum kendini. Sen hiç göz kýrparmasýyla tüm insanlýðý, Bir saniyede içinde öldürdün mü?
Ben uðruna senin gözlerinde þahadet getirip, Nefesimin kýyýsýnda ölümle konuþtum. Dudaklarýmdan çýkan bir cümle ile, Býçak kesiði gibi mil çektim yer yüzüne. Dumansýz küller doðurdu bekleyiþlerim.
Her gün artan acýlarýn þehvet parkýnda. Gece vakti salýncakta uyutuyorum GECEYÝ. Salýncaðý sallamaktan býkmayan bir ben. Geceyi uyutup bir bana kendime, Delice tutunmaya ihtiyacým vardý senin için. Ýsmini unuttuðum gülüþler hangi zamanlardý? Kimbilir belki de senden önce hiç gülmedim. Sadece isimdi hayatýmda gülüþlerin varlýðý.
Su üstüne düþen ay ýþýðýnda sýðýndým. Yarý üþür bir halde yarý baygýn avaz avaz, Sensizliðin makamýnda olan herþeye, Küfürler yaðdýrdým utanmadým. Hayallerimi hep yarýda kesen sureti olamayana, Ateþ oklarý gönderdim hem de her gece.
Aynaya her baktýðýmda hatýrlayabildiðim, Senden daha çok sevilmendi yüreðimdeki SEN. Daha çok içimde iç dünyamýn kuruluþuydun. Bana giderken en büyük býraktýðýn eserinde. Aynaya ne zaman baktýysam. Gördüðüm yüz hep SENDÝN...
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.