nicedir direniyorum yele ve güle taþralý yüzüm sýðmýyor aynalara dallarým düþüyor , titriyor ellerim içimde çýkmamýþ bir canýn ecel korkusu var sanki
kimler yok ki bu sarhoþ dimaðýmda yanýt alamayacaðýmý bilsem bile kan çýnladýkça , O yorgun rengin altýnda kimseye anlatamýyor bu tarifsiz yanýmý içimdeki kor yangýn
saðýr bir bulutu hecelerken her gece böyle ve sevinçlerim kaçarken hýzla avuçlarýmdan hayallerime sýçrayan beyaz bir iniltinin devrilen sözüdür þimdi geçmiþimin loþluðuna yansýyan sabaha koþan çocuklarýn dilinde ve hüznün kokusuyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.