nedametli yokuşlar

yýpratan bendim eskiden tüm yaðmurlarý
hovardalýðýnda akþamlarýn
ýssýz hasret naðaralarý büyüten !

gezinirken þimdi yoksul ve nedametli yokuþlarý
ararým yitirdiðim ben’imi
bir gülün kendini solduran sabýrsýzlýðýnda
belki asýlmadan öleceðim için

oysa kabahati upuzun bir uzaklýktýr
içimde büyüyen þu öfke
dolaþýr durur kýrýlgan harflerle dönencemde

açýlýr kapanmaz, aralýk kapýsý ölümün
bir suça bulanýr gibi, yine kýþkýrtýr kalbimi
dilimin altýnda binlerce yumak

Sosyal Medyada Paylaşın: