Sýmsýcak gülüþün ve bir çið damlasýnýn ýþýltýsý ile düþtün kanayan ömrümün ýssýz topraðýna. Sonra orada büyüdün, büyüdün, büyüdün... Ýçinde oradan oraya savrulduðum bir okyanusa bedellendin. Ýnsan elinin deðmediði, kimsenin dokunamadýðý bir ruhun gezgini oldum. Kendime baktýkça senin ruhunun fýrtýnalarýna tutuldum. Bir saatin sarkacý gibi senden sana savruldum, hep seni gösterdim. Çok eski zamanlarda tanýyordum seni, yüzyýllar öncesinden. Seninle doðuyordum tüm çaðlarda seninle ölüyordum tüm zamanlarda. Seni bir ömürde yaþamak mümkün deðilmiþ te tanrýda esirgediklerine bir özür bir baðýþ gibi seni katmýþtý tüm ömürlerime. Saçlarýmda izmirin imbatýnýn esintileri, yüreðimde sümbül kokulu bir küçük kýz gülümsemesi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Argosun Gözleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.