ÖLDÜREN MEVLÂ'M

Hak dilemeyince bulutlar dolmaz
Âlemi rahmete kandýran Mevlâ’m.
Gecenin sonunda, ufka gün doðmaz
Dünyayý yerinde döndüren Mevlâ’m.

Söndürse ýþýðý, kurutsa suyu
Gidemez insanlýk bir arpa boyu
Kimseyi kurtarmaz nam ile soyu
Kulu hidayete erdiren Mevlâ’m.

Yaratýr, kuþatýr, yaþatýr, besler
Âlemi rengârenk eyleyip süsler
Yeter ki ol desin, daðýlýr sisler
Yýldýzlarý gökte durduran Mevlâ’m.

Yarattýðý her zerrenin özünü
Kalpteki ihlasý, þirkin tozunu
Bilen O’dur her mânâ’nýn giz’ini
Aný perde perde indiren Mevlâ’m.

Müminleri eyler affýna mazhar
Hasmýna cehennem en büyük ihtar
Mahþerde Sýratý geçen bahtiyar
Kâfiri ateþte yandýran Mevlâ’m.

Yolcuyuz dünyadan ukbaya giden
Ölmeyecek gibi yaþamak neden
Can kuþu uçunca çürüyor beden
Ruhu cennetinde onduran Mevlâ’m.

Gözlerinde yaþlar, gönlünde huþu
Her seher vaktinde secdede baþý
Mü’minin döktüðü bir damla yaþý
Salýp cehennemi söndüren Mevlâ’m...

Hicranî baktýðýn her yerde O var
O benim Hâlýk’ým, O en güzel yar.
Gönüllerde aþký, dilde dualar
Vakti geldiðinde öldüren Mevlâ’m.

Nûriye Akyol
12Aðustos2021

Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın: