GÜN BATIMI…
Sonbaharýn son demindeyim artýk,
Uzayýpta giden yollarýn kývrýmýndayým,
Gün batmakta tepenin ardýnda
Kýzýla boyanmýþ sanki gökyüzü,,
Yollar iniþli çýkýþlý, kývrým kývrým,
Birinden çýkýp, diðerine dalýyorum,
Yorgun akþamlarýn arefesindeyim.
Dalýpta gidiyor gözlerim sonsuzluða,
Hiç bitmiyor sanki uzayýp giden yollar,
Çok yoruldum, hemde çok,
Yüküm çok aðýr, keþkeler yüklü sýrtýmda,
Biliyorum…
Biliyorum çok yaklaþtým sana,
Ýnan ne kadar yakýn olsamda,
Ulaþamýyorum bir türlü, gün batýmýna,
Güneþin kýzýllýðý çöküyor artýk gözlerime,
Alev alev yanýyor sanki yüreðim,
Yollara serpiþtirdim tüm hayallerimi,
Geçtiðim her tepenin ardýna býraktým,
Tek tek senden kalan her ne varsa,
Geleceðe dair tüm umutlarýmý,
Tüm umutlarýmý…
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.