Sinemi yokladým yarem ne alemde Yaremi saracak bir el bulamadým Kederimi haykýrdým sözde kalemde Kalemimi kýracak bir el bulamadým
Daðlarý un ettim de düzde kurudum Yar hasretiyle iplik iplik çürüdüm Pervaneler gibi ateþe yürüdüm Ateþi söndürecek bir el bulamadým
Kaldýrdým gül baþýmý gökler karardý Ýndirdim kirpiðimi yüzler sarardý Ardýna çok koþtum saçým aðardý Saçýmý tarayacak bir el bulamadým
Eþiðine baþ koydum baþým ezildi Gece gündüz hep sevdim ipe dizildi Varla yok arasýnda ruhum bozuldu Ruhumu çözecek bir el bulamadým
Baðýma ateþ düþtü merhamet soldu Sevgi rafa kalktý öfke ceplere doldu Gülmeyi unuttuk tek çare ölüm oldu Ölümü öldürecek bir el bulamadým
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.