NEVBAHAR
Her kapýnýn ardýnda yaþanmamýþ bir hayat,
Her hayatýn içinde saklý durur nevbahar...
Vefasýz ve hayýrsýz tüm baharlara inat;
Gönül bahçelerine bütün garipler sýðar...
Bahar sen ol ey gönül, tohum sende dirilsin,
Þevkatle sarýlýrsa iyileþir yaralar.
Yaðmur ol yað kalplere, taþlar insafa gelsin;
Paslanmýþ kapýlarý ancak sevgi aralar....
Aralanan kapýdan hele bir bak içeri
Yüreklere haps’olmuþ nice güzellikler var.
Ver gönül herbirine , hak ettiði deðeri
Duvarlarýn ardýndan, çýksýn artýk nevbahar.
Karanlýklarda kalan tohumlar çiçek açsýn
Ebediyyen yok olsun, sevgiyi örten zarlar.
Sevgi düþsün peþine: Kin, nefret, kibir kaçsýn
Zâlimlere yurt olsun, ateþ dolu mezarlar.
Nûriye Akyol
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.