Ve
Anne...
Baþta eþim, kýzým, bacýlarým ve þehit anneleri olmak üzere, bütün annelerin anneler gününü can-ý gönülden kutlarým...
Anne...
Rabbim bu can lütfûna, seni kýlmýþ vesile,
Sen de olmuþsun buna, razý bin heves ile...
Sen bana canýndan can, kanýndan da kan verdin,
Ben karnýnda büyürken, bilmem nasýl severdin...
Ben bebekken evlerde, ne ýþýk, ne su varmýþ,
Rüzgar bir yandan girer, diðer yandan çýkarmýþ...
Bir ben miydim, biter mi, köylük yerlerin derdi?
Bunca telâþa acep, gücün nasýl yeterdi?
Demek anne olunca, zorlar kolaylaþýyor,
Demek annelik azmi, her engeli aþýyor...
Belki, hiç uyumadýn, ateþim biraz çýksa,
Uykuyu haram saydýn, benim gözüm açýksa...
Kim bilir, kaç geceyi, dualarla geçirdin,
Kim bilir, ilâcýmý, ne dilekle içirdin...
Doðruluðu öðrettin, bana sen amelinle,
Kimseyi incitmedin, ne dilin, ne elinle...
Bilirim, titrer hâlâ, benim için yüreðin,
Bilirim, sen annemsin, son nefesime deðin...
Ne zaman görsen beni, derin bir haz duyarsýn,
Zerre þüphem yoktur ki, sen en hakiki yarsýn...
Bunca yaþýmda bile, kucaðýný özlerim,
Nur yüzünü görmeden, huzur bulmaz gözlerim...
Saf sesini duyunca, yüreðim tazelenir,
Aciz kalan hislerim senden dua dilenir...
Þu akýp giden zaman, sana keder vermesin,
Yüzündeki tebessüm, nihayete ermesin...
Sana olan borcumu, tasvire umman nedir?
Hakký ödenemeyen, biri varsa, annedir....
Rabbim, nasýl ödesin, bu kulun bu minneti?
Annelerden daha çok, kim hak eder cenneti...
.
Ne var ki þu deðiþen, fani dünyada baki,
Hak vaki olduðunda her ten söner illaki...
.
Lakin canlar nesilden nesle eklenir gider,
Ve bu þekilde insan türü köklenir gider...
.
Karlý bir kýþ günüydü terk ettiðinde bizi,
Yüreðime kazýndý son bakýþýnýn izi...
.
Sen þimdi o kabrinde, Rabbime emanetsin,
Dilerim, ne istersen melekler temin etsin...
.
Ne olursun hakkýný helal et bize anne,
Saysam, sýðmaz ki senin hizmetin söze anne...
Ankara, 14 Mayýs 2024
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.